پنل OLED از دیوهای ارگانیک ساطع‌کننده‌ی نور بهره می‌گیرند و این روزها در تلویزیون‌های گران‌قیمت به کار می‌روند. گونه‌ی دیگری که سامسونگ تولید می‌کند، QLED است که از نظر کیفیت رنگ‌ها و روشنایی، تکنولوژی جالب توجهی به نظر می‌رسد. اما OLED دقیقاً چه تفاوتی با QLED دارد و خرید کدام تلویزیون‌ها در حال حاضر انتخاب بهتری است؟
قبل از هر چیز بهتر است به رقابت تولیدکنندگان توجه کنیم: سونی و ال‌جی در حال حاضر تلویزیون‌هایی با تکنولوژی OLED را در دستور کار قرار داده‌اند و در نقطه‌ی مقابل سامسونگ است که از مدت‌ها پیش روی پیشرفت تکنولوژی OLED سرمایه‌گذاری کرده و به خصوص در گوشی‌های رده‌اول خویش، هر بار قدمی رو به جلو برداشته ولیکن در تلویزیون‌ها و نمایشگرهای، از تکنولوژی LED استفاده می‌کند. سامسونگ چندی پیش تکنولوژی QLED که مخفف Quantom Dot LED است را معرفی کرده و مدعی است که از بهترین تلویزیون‌های OLED ال‌جی، بهتر است.
مقایسه‌ی دشواری است چرا که با دو تکنولوژی متفاوت سروکار داریم. بهتر است بحث مفصل‌تری در باب OLED و QLED داشته باشیم و در نهایت به یک جمع‌بندی برسیم.
نقاط ضعف و قوت تلویزیون‌های OLED چیست؟
یکی از فاکتورهای مهم در کیفیت نمایشگر، عمق رنگ مشکی است که معمولاً ارتباط مستقیمی با کنتراست آن دارد. در حقیقت پنل‌های LED و LCD هیچ‌گاه رنگ مشکی کامل را نمایش نمی‌دهند و همیشه قدری روشنایی باقی می‌ماند. در تکنولوژی OLED این مشکل اساسی رفع شده و عمق رنگ مشکی واقعاً مثال‌زدنی و عالی است. در حقیقت هر پیکسل نمایشگر OLED به صورت جداگانه نور تولید می‌کند و در صورت نیاز، می‌توان آن را خاموش کرد و این به معنی کنتراست عالی است. به علاوه توان مصرفی حین نمایش تصاویر تیره، بسیار پایین می‌آید چرا که برخی از پیکسل‌ها به کلی خاموش می‌شوند. در پنل‌های LCD و LED همواره باید کمی روشنایی در سراسر صفحه وجود داشته باشد و خاموشی کامل وجود ندارد. لذا رنگ سیاه خالص را در این نمایشگرها و تلویزیون‌ها نمی‌بینیم.
تلویزیون سمت چپ در تصویر فوق به پنل OLED مجهز شده و از این رو کیفیت بالاتری در نمایش رنگ تیره و البته کنتراست (تضاد، منظور نسبت روشنایی سفیدترین نقاط به روشنایی سیاه‌ترین نقاط است) بالاتری دارد.
ضخامت کمتر: مزیت بعدی نمایشگرها و تلویزیون‌های OLED این است که نیازی به لایه‌ی تولید نور به صورت جداگانه نیست و در نتیجه می‌توان محصولاتی باریک‌تر طراحی و تولید کرد.
امکان طراحی پنل خمیده یا منحنی شکل: مزیت دیگر که با لایه‌های کمتر مرتبط است، امکان تولید پنل‌های خمیده است. به همین علت است که این روزها تلویزیون‌ها و مانیتورهای خمیده‌ای که با تکنولوژی OLED تولید شده‌اند را به وفور در بازار می‌بینیم.
و اما معایب OLED: هزینه‌ی تولید پنل‌های OLED بالاتر است و به همین علت است که تنها در چند سال اخیر از دنیای گوشی به دنیای مانیتورها و تلویزیون‌های بزرگ راه پیدا کرده‌اند. اشکال دیگر این است که حین نمایش تصاویر ثابت، پدیده‌ی سوختگی نمایشگر و پیکسل‌ها، محتمل‌تر است. البته نه در کوتاه‌مدت.
کوآنتوم دات چیست؟ چه تفاوتی بین QLED و LEDهای معمولی وجود دارد؟
QLED مخفف Quantum Dot LED است و از نظر ساختار شبیه نمایشگرهای LED معمولی است اما در روش کار آن تفاوت‌های اساسی وجود دارد.
در این نوع پنل‌ها هم مثل دیگر انواع، هر پیکسل از چند ساب‌پیکسل تشکیل شده است. رنگ آبی توسط لایه‌ی بک‌لایت تأمین می‌شود و در حقیقت نور پس‌زمینه یا بک‌لایت، به رنگ آبی است و نه سفید که در LEDها و LCDها متداول است.
رنگ قرمز و سبز توسط لایه‌ی کوآنتوم دات تأمین می‌شود. در حقیقت لایه‌ی کوآنتوم دات با تغییر فرکانس نور، رنگ قرمز و سبز را ایجاد می‌کند. بنابراین مقدار رنگ آبی را لایه‌ی Blue LED و مقدار دو رنگ دیگر را نقاط کوآنتومی یا همان لایه‌ی Quantum Dot کنترل می‌کند و رنگ دلخواه ساخته می‌شود.
مزیت Quantom Dot LED نسبت به LEDهای معمولی این است که رنگ‌هایی زنده‌تر و اشباع‌تر از LED ایجاد می‌کنند و کنتراست بالایی دارند. به علاوه هزینه‌ی تمام‌شده کمتر از پنل‌های OLED است.
و اما اشکال این تکنولوژی: با وجود پنل LED آبی‌رنگ که همواره اندکی روشنایی دارد، رنگ مشکی کامل را نمی‌توان تولید کرد.
در نهایت QLED بهتر است یا OLED و یا LEDهای خوش‌قیمت قبلی
سامسونگ وضعیت گیج‌کننده‌ای برای عموم کاربران ایجاد کرده است. کیفیت QLED عالی است و از نظر اقتصادی نیز به صرفه است. به خصوص QLED در نمای محتوای HDR و رنگ‌های اشباع، عملکرد بسیار خوبی دارد و شاید تبلیغات گسترده در مورد کیفیت بالای آن، منطقی باشد اما سامسونگ مدعی است که QLED حتی بهتر از تلویزیون‌های OLED سونی و ال‌جی است.
این بخش ماجرا عجیب به نظر می‌رسد چرا که QLED به لحاظ فنی نمی‌تواند رنگ سیاه خالص تولید کند و لذا نمی‌توان با اطمینان کامل ادعا کرد که QLED بهتر از OLED است.
توجه کنید که در سال ۲۰۱۶ سامسونگ تلویزیون‌های Quantom Dot کامل نیز تولید کرده و با نام SUHD روانه‌ی بازار کرده است، ولیکن در سال ۲۰۱۷ برند جدید QLED متولد شده که از نظر ساختار، یک کوآنتوم دات کامل نیست.
توصیه‌ی ما به شما این است که قبل از خرید تلویزیون، مقایسه‌ای حضوری و یا اینترنتی بین کیفیت رنگ‌ها، کنتراست و روشنایی محصولات OLED و QLED و همین‌طور SUHDهای سال پیش سامسونگ داشته باشید. هر سه برند و تکنولوژی، نسبت به LED مرغوب‌تر و گران‌تر هستند اما هزینه‌ی تمام‌شده نیز بالاتر است. ممکن است پس از بررسی‌های دقیق به این نتیجه برسید که خرید LED در حال حاضر مقرون به صرفه است و کیفیت مطلوب را دارد! به هر حال QLED و OLED دو تکنولوژی تازه‌وارد محسوب می‌شوند و طبیعی است که در حال حاضر، تبلیغات هیجان‌انگیز مانع تصمیم‌گیری درست عموم مشتریان شود.
این همه توضیح دادید . آخرش نفهمیدیم oled بهتره یا qled . ما رو واگذار کردید به خودمون
سلام
دقیقاً همینطوره که تصمیم نهایی بر عهده‌ی مشتریه. مزایا و معایب رو نوشتیم البته به نقل از سایت‌های تخصصی، هر کسی بسته به بودجه و نیاز میتونه تصمیم‌گیری کنه که چی بخره.