نسل Z در فضایی بزرگ شده است که فناوری نه یک ابزار جانبی، بلکه بخش طبیعی و دائمی زندگی است. این نسل از سالهای ابتدایی با موبایل، ویدئوهای کوتاه، بازیهای آنلاین و شبکههای اجتماعی تعامل داشته و بنابراین، روشهای سنتی آموزش برایشان کمتر جذابیت دارد. آنها یادگیری را زمانی مؤثر میدانند که تعاملی، سریع و مطابق نیازهای شخصیشان باشد.
در سالهای اخیر، هوش مصنوعی بهتدریج آموزش را متحول کرده و توانسته تجربه یادگیری نسل Z را دقیقتر و انعطافپذیرتر کند؛ از تولید محتوای شخصیسازیشده گرفته تا ارائه تمرینهایی که دقیقاً متناسب با سطح و نقاط ضعف هر دانشآموز است.
بااینحال، پرسش مهمی وجود دارد: آیا میتوان آموزش نسل Z را کاملاً به هوش مصنوعی سپرد؟ یا بخشی از یادگیری—بهویژه در درسهایی که نیاز به درک عمیق دارند—هنوز وابسته به نقش یک انسان است؟ در ادامه، بررسی میکنیم که هوش مصنوعی چگونه یادگیری را برای نسل Z جذابتر کرده و در کدام بخشها وجود معلم انسانی همچنان ضروری است.












