در عکاسی منظره مثل دیگر اقسام عکاسی، استفاده از برخی تجهیزات عکاسی مثل لنز زاویه باز و سه‌پایه، کار را ساده‌تر و کیفیت عکس‌ها را بیشتر می‌کند. علاوه بر وسایل، باید به تنظیمات و نحوه‌ی استفاده از وسایل نیز توجه داشت. به عبارت دیگر سه رأس مثلث عکاسی که سرعت شاتر ، دیافراگم نسبی و حساسیت نورسنجی یا ISO است، می‌بایست متناسب با شرایط به شکل بهینه‌ای تنظیم شود.
در ادامه به وسایل مناسب برای عکاسی از مناظر طبیعت و شهرها و همین‌طور تنظیمات بهینه و توصیه‌شده برای حالت‌های مختلف می‌پردازیم. با ما باشید.
برای عکاسی از مناظر چه تجهیزاتی موردنیاز است؟
عکاسی از منظره معمولاً بسیار ساده است و تجهیزات خاصی برای این منظور ضروری نیست. تقریباً با هر نوع لنز و دوربینی می‌توانید از مناظر عکاسی کنید اما قطعاً برخی محصولات انتخاب بهتری هستند. به عنوان مثال با توجه به اینکه مناظر گسترده هستند، معمولاً استفاده از لنزهای زاویه باز یا Wide انتخاب بهتری است.
خوشبختانه کیت لنز با فاصله‌ی کانونی ۱۸ الی ۵۵ میلی‌متر به وفور یافت می‌شود و اغلب دوربین‌های حرفه‌ای DSLR به صورت پیش‌فرض با چنین لنزی به فروش می‌رسند. البته می‌توانید لنزهایی با فاصله‌ی کانونی کمتر نیز تهیه کنید.
برای عکاسی از مناظر حتی می‌توانید با لنزهای تله‌فوتو که فاصله‌ی کانونی نسبتاً زیادی دارند نیز کار کنید اما کار کمی مشکل می‌شود و به دلیل بزرگنمایی، می‌بایست از سوژه فاصله بیشتری داشته باشید.
حین عکاسی منظره در ساعت‌های صبح یا غروب، ممکن است خورشید مقابل دوربین قرار بگیرد. در این صورت می‌بایست دیافراگم نسبی را کاهش داد یا به جای بسته‌تر کردن دریچه‌ی دیافراگم، زمان شاتر کمتر شود تا جذب نور کاهش پیدا کند. اگر دوربین لرزش اندکی دارد، طبعاً راهکار کاهش مدت زمان شاتر گزینه‌ی بهتری است چرا که از تار شدن در اثر حرکت دوربین جلوگیری می‌کند.
اگر به خرید سه‌پایه فکر می‌کنید، تصمیم خوبی گرفته‌اید. در عکاسی از مناظر به همراه داشتن سه‌پایه ایده‌ی خوبی است، به خصوص اگر بخواهید در شرایط کم‌نور عکاسی کنید یا بخواهید چند عکسی بگیرید و عکس‌ها را با فتوشاپ ترکیب کنید.
دقت کنید که در صورت خرید سه‌پایه، بد نیست رهاکننده‌ی ریموت شاتر نیز تهیه کنید تا بدون دست زدن به دکمه‌ی شاتر و طبعاً لرزش اندک دوربین، بتوانید عکاسی کنید. رهاکننده‌ی ریموت شاتر به خصوص در عکاسی از مناظر و ستارگان آسمان شب کاربرد دارد.
انتخاب دیافراگم نسبی در عکاسی منظره
در عکاسی از مناظر می‌توان از لنزهای مختلف استفاده کرد و میزان گشادگی نسبی دیافراگم نیز بسته به نیاز تنظیم می‌شود. در واقع مقدار خاصی را نمی‌توان برای همه‌ی شرایط توصیه کرد. در شرایطی که روشنایی کمتر است یا در شرایطی که می‌خواهید بخش گسترده‌تری از منظره در فوکوس کامل قرار بگیرد، طبعاً دیافراگم کوچک‌تر یا به عبارت دیگر عدد F بزرگ‌تر، مناسب‌تر است.
دقت کنید که دیافراگم نسبی نسبت قطر دریچه‌ی دیافراگم به فاصله‌ی کانونی است. به عبارت دیگر فاصله‌ی کانونی تقسیم بر عدد F می‌شود تا دیافراگم نسبی محاسبه شود. لذا عدد F بالاتر به معنی دیافراگم کوچک‌تر، جذب نور کمتر و فوکوس روی فواصل دور و نزدیک گسترده‌تری است.
بخواهید تمام اجسام دور و نزدیک در فوکوس کامل باشند، این کار معمولاً غیرممکن یا بسیار دشوار است و به ناچار باید دریچه‌ی دیافراگم را کوچک کنید و به عنوان مثال از F/16 استفاده کنید. در این صورت جذب نور کم می‌شود و باید زمان شاتر را افزایش داد و نتیجه این است که لرزش‌های کوچک دوربین موجب تار شدن عکس می‌شود. لذا می‌بایست از سه‌پایه استفاده کرد.
البته استفاده از F/11 یا F/8 هم در برخی شرایط مناسب است و لزوماً نباید دیافراگم نسبی را بسیار کوچک کرد.
تنظیم سرعت شاتر در عکاسی از منظره
سرعت شاتر یا دقیق‌تر بگوییم، زمان شاتر، مدت زمان باز ماندن دریچه‌ی عبور نور است. بنابراین در شرایطی که روشنایی زیاد است و حرکت سوژه یا لرزش دوربین زیاد است، می‌بایست از زمان شاتر کوتاه‌تری استفاده کرد.
در عکاسی از منظره‌ها، با توجه به تنوع شرایط روشنایی و حرکت اجسام، مدت زمان شاتر متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال حتی اگر جریان آب رودخانه و دریا اندک باشد، برای به تصویر کشیدن امواج می‌بایست زمان شاتر را افزایش داد. در غیر این صورت لرزش‌ها به شکل مات ثبت می‌شود.
یک قاعده‌ی سرانگشتی این است که زمان شاتر را کمتر از ۱ تقسیم بر فاصله‌ی کانونی معادل انتخاب کنید. به عنوان مثال اگر از لنز ۱۸ میلی‌متری استفاده می‌کنید و دوربین شما حسگر APS-C دارد که ضریب برش آن ۱.۵ است، فاصله‌ی کانونی معادل برابر با ۲۷ میلی‌متر خواهد بود و زمان شاتر را می‌بایست کمتر از ۱/۲۷ ثانیه انتخاب کنید.
در صورت استفاده از سه‌پایه برای عکاسی در ساعت‌های تاریکی یا کم‌نور، طبعاً به زمان شاتر به مراتب بیشتری نیاز است و استفاده از ۱/۱۰ ثانیه الی چند ثانیه توصیه می‌شود.
تنظیم حساسیت نورسنجی یا ISO در عکاسی منظره
در عکاسی از منظره با توجه به اینکه وجود نویز بسیار بد است و نمی‌توان با پردازش تصویر و استفاده از روش‌های فتوشاپی نویز را حذف کرد، بهتر است از حساسیت نورسنجی نسبتاً کمی استفاده کنید.
البته در عکاسی در تاریکی معمولاً ISO نباید بسیار پایین و در حد ۱۰۰ واحد تنظیم شود. در این شرایط تلاش کنید با افزایش مدت زمان شاتر و استفاده از دیافراگم بزرگ‌تر، کمبود روشنایی را جبران کنید و در نهایت اگر افزایش ISO ضروری بود، این روش را امتحان کنید.
برای سایر شرایط استفاده از ISO نسبتاً کم معمولاً بهترین انتخاب است.
سیاره‌ی آی‌تی