برای تار کردن یا ماتی پسزمینه معمولاً دیافراگم کاملاً باز بهترین گزینه است. کافی است عدد F لنز یا دوربین را روی کوچکترین عدد مثل ۲ الی ۳.۵ تنظیم کنیم و تلاش کنیم فوکوس روی سوژهی اصلی تنظیم شود. اما عکاسان حرفهای با دیافراگم کاملاً باز که جذب نور را ساده میکند هم میتوانند تصاویری تهیه کنند که تمام منظره، در فوکوس کامل باشد! اما چطور میتوان این تضاد جالب را حل کرد و با دیافراگم کاملاً باز، عکسی گرفت که واضح (شارپ) است؟
در این مقاله از سری مقالات آموزش عکاسی به مقولهی دیافراگم نسبی و مقولهی تار شدن یا واضح بودن پسزمینه میپردازیم. با ما باشید.